Er is regelmatig discussie over de dekking van verzekeringen. Bijvoorbeeld omdat de verzekeraar niet uitkeert op basis van een bepaalde uitsluiting, terwijl de verzekerde aangaf die uitsluiting niet te kennen. Voor de beoordeling of er dan toch dekking is, kijkt een rechter (zoals van het Kifid) naar diverse aspecten: had de klant op de hoogte kunnen zijn van de uitsluiting? Is die uitsluiting ondubbelzinnig duidelijk? En is die uitsluiting wel of niet ‘oneerlijk’? Door een Arrest van het Europese Hof, verandert het Kifid nu de manier van beoordelen. Dat dit niet altijd hoeft te leiden tot een meer gunstige uitkomst voor de verzekerde klant, blijkt uit de eerste uitspraak waarop Kifid deze werkwijze toepast.